عفونت پای ورزشکار به همراه راه های درمان آن

عفونت پای ورزشکار که به نام پای قارچی هم شناخته می‌شود، معمولاً خطرناک نیست، اما می‌تواند آزاردهنده و دردناک باشد. این بیماری پوستی توسط قارچ ایجاد می‌شود و در مکان‌های گرم و مرطوب مانند استخرها و باشگاه‌های ورزشی به راحتی پخش می‌شود.

علائم عفونت پای ورزشکار:

• خارش، قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست پا، به خصوص بین انگشتان پا
• ترک خوردن پوست
• تاول
• سوزش و درد

در صورت مشاهده علائم عفونت پای ورزشکار، به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با معاینه و بررسی علائم، نوع عفونت را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

فروشگاه آنلاین فیت کمپ انواع لوازم های ورزشی را با ارزان ترین قیمت ارائه می دهد.

علت بیماری پای ورزشکار چیست؟

بیماری پای ورزشکار که به آن تینه آ پدیس هم می‌گویند، نوعی عفونت قارچی مسری است که پوست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری به دلیل رشد قارچ در پا ایجاد می‌شود. قارچ‌ها در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند، به همین دلیل پاها که در کفش‌ها گرم و مرطوب می‌شوند، محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها هستند.

عوامل زمینه‌ساز بیماری پای ورزشکار:

• پوشیدن طولانی‌مدت کفش‌های بسته و نامناسب: این نوع کفش‌ها باعث گرم شدن و تعریق پا می‌شوند و محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها فراهم می‌کنند.
• مرطوب ماندن پاها به مدت طولانی: رطوبت خود شرایط مناسبی برای رشد قارچ فراهم می‌کند.
• تماس مستقیم با فرد آلوده: این بیماری می‌تواند از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده، به خصوص در مکان‌های عمومی مانند استخرها و رختکن‌ها منتقل شود.
• ضعف سیستم ایمنی: افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

برای خرید شیکر ورزشی و خرید لگ ورزشی زنانه با ارزان ترین قیمت و بهترین کیفیت کلیک نمایید.

عوارض بیماری پای ورزشکار چیست؟

عوارض بیماری پای ورزشکار می تواند شامل موارد زیر باشد:

1- عوارض پوستی:

• قارچ ناخن پا: قارچ می تواند از پوست پا به ناخن ها سرایت کند و باعث عفونت ناخن پا (اونیکومایکوزیس) شود. ناخن های آلوده ممکن است ضخیم، زرد و شکننده شوند.
• عفونت باکتریایی: ترک های پوستی ایجاد شده در اثر پای ورزشکار می تواند راه را برای ورود باکتری ها به داخل پوست و ایجاد عفونت باز کند.
• درماتیت تماسی: درماتیت تماسی یک واکنش آلرژیک یا التهابی به مواد موجود در کرم ها، اسپری ها یا پودرهای ضد قارچ است که برای درمان پای ورزشکار استفاده می شود.

2- عوارض عمومی:

• سرایت به سایر قسمت های بدن: قارچ می تواند از پا به سایر قسمت های بدن مانند دست ها، کشاله ران و تنه سرایت کند.
• کاهش کیفیت زندگی: خارش و سوزش ناشی از پای ورزشکار می تواند خوابیدن، راه رفتن و انجام فعالیت های روزمره را دشوار کند.

3- در موارد نادر:

• سلولیت: سلولیت یک عفونت باکتریایی جدی است که می تواند در اثر گسترش عفونت پای ورزشکار به لایه های عمیق تر پوست و بافت ها ایجاد شود.
• عفونت استخوان: در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی، عفونت پای ورزشکار می تواند به استخوان ها سرایت کند.

راه های پیشگیری از عوارض پای ورزشکار:

• درمان زودهنگام: درمان زودهنگام پای ورزشکار می تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند.
• رعایت بهداشت: پاهای خود را به طور مرتب با آب و صابون بشویید و به طور کامل خشک کنید.
• پوشیدن جوراب های تمیز و نخی: جوراب های نخی به جذب رطوبت اضافی از پاها کمک می کنند.
• پوشیدن کفش های مناسب: کفش های خود را به طور مرتب عوض کنید و از کفش هایی استفاده کنید که به گردش هوا در پاها کمک می کنند.
• جلوگیری از سرایت قارچ: از به اشتراک گذاشتن حوله، جوراب و کفش با دیگران خودداری کنید.

اگر علائم پای ورزشکار را دارید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند با معاینه پوست شما و بررسی علائمتان، تشخیص دهد که آیا به پای ورزشکار مبتلا هستید یا خیر. همچنین، پزشک می تواند داروی مناسب برای درمان عفونت را تجویز کند.

تشخیص بیماری پای ورزشکار چگونه است؟

تشخیص بیماری پای ورزشکار معمولاً با معاینه فیزیکی پا توسط پزشک انجام می‌شود. در بیشتر موارد، پزشک با مشاهده علائم بیماری می‌تواند آن را تشخیص دهد.

علائم شایع بیماری پای ورزشکار عبارتند از:

• خارش، سوزش و قرمزی پوست پا، به‌ویژه در بین انگشتان پا
• پوسته پوسته شدن، ترک خوردن یا تاول زدن پوست
• تغییر رنگ پوست
• احساس درد یا ناراحتی در پا

در برخی موارد، ممکن است پزشک برای تأیید تشخیص، آزمایش‌های دیگری مانند آزمایش KOH یا کشت قارچ را تجویز کند.

آزمایش KOH: در این آزمایش، پزشک از یک نمونه کوچک پوست از ناحیه آلوده برای بررسی وجود قارچ استفاده می‌کند.

کشت قارچ: در این آزمایش، نمونه‌ای از پوست یا ناخن آلوده در محیط آزمایشگاهی کشت داده می‌شود تا وجود قارچ مشخص شود.

اگر هر یک از علائم بیماری پای ورزشکار را دارید، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند به جلوگیری از عوارض جانبی مانند عفونت باکتریایی کمک کند.

در اینجا چند نکته برای کمک به تشخیص بیماری پای ورزشکار آورده شده است:

• به پزشک بگویید که آیا علائم شما در بین انگشتان پا یا سایر قسمت‌های پا وجود دارد.
• به پزشک بگویید که آیا اخیراً از استخر، حمام عمومی یا رختکن استفاده کرده‌اید.
• به پزشک بگویید که آیا سابقه ابتلا به بیماری پای ورزشکار را دارید.

اگر پزشک شما تشخیص دهد که شما به بیماری پای ورزشکار مبتلا هستید، احتمالاً یک داروی ضد قارچ موضعی مانند کرم، پماد یا اسپری را برای شما تجویز می‌کند. در برخی موارد، ممکن است پزشک داروی ضد قارچ خوراکی را نیز تجویز کند.

بیشتر بخوانید: ویروس چیکونگونیا چیست؟

بیشتر بخوانید: زگیل سرطانی چیست؟ ، زگیل تناسلی چیست؟

شیوه‌های درمان بیماری پای ورزشکار چیست؟

در بیشتر موارد، پای ورزشکار را می توان با داروهای ضد قارچ موضعی مانند کرم ها، لوسیون ها یا اسپری ها درمان کرد. این داروها را می توان بدون نسخه در داروخانه ها خریداری کرد.

اگر عفونت شدید باشد، ممکن است نیاز به مصرف داروهای ضد قارچ خوراکی باشد. این داروها با نسخه پزشک در دسترس هستند.

در اینجا چند نکته برای کمک به درمان پای ورزشکار و جلوگیری از عود مجدد آن آورده شده است:

• پاهای خود را مرتب با آب و صابون بشویید و به طور کامل خشک کنید.
• بین انگشتان پا را با دقت خشک کنید.
• جوراب های نخی تمیز و جاذب بپوشید.
• کفش هایی بپوشید که به خوبی تهویه شوند.
• از به اشتراک گذاشتن جوراب و کفش با دیگران خودداری کنید.
• کف رختکن و استخر را با دمپایی بپوشانید.

بیشتر بخوانید: قرص سیتریزین چیست؟

درمان خانگی قارچ پا ورزشکاران

در کنار درمان‌های پزشکی، روش‌های خانگی متعددی برای کمک به درمان قارچ پا یا پای ورزشکاران وجود دارد. به خاطر داشته باشید که این روش‌ها ممکن است برای همه افراد موثر نباشند و در موارد شدید، مراجعه به پزشک ضروری است.

برخی از روش‌های خانگی رایج برای درمان قارچ پا عبارتند از:

1. سرکه: سرکه دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است که می‌تواند به کنترل رشد قارچ و تسکین علائم کمک کند. می‌توانید یک پنبه را به سرکه سفید رقیق شده آغشته کرده و آن را روی قسمت‌های آلوده بمالید. همچنین می‌توانید پاهای خود را به مدت 15 تا 20 دقیقه در حمام سرکه رقیق شده (1 فنجان سرکه در 4 فنجان آب) قرار دهید.

2. روغن درخت چای: روغن درخت چای دارای خواص ضد قارچی قوی است که می‌تواند به درمان عفونت‌های قارچی کمک کند. چند قطره روغن درخت چای را با یک قاشق غذاخوری روغن حامل مانند روغن نارگیل یا روغن بادام مخلوط کنید و آن را روی قسمت‌های آلوده بمالید.

3. سیر: سیر دارای خواص ضد قارچی و ضد میکروبی است که می‌تواند به درمان عفونت‌های قارچی کمک کند. می‌توانید چند حبه سیر را له کرده و آن را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیر شود. خمیر را روی قسمت‌های آلوده بمالید و بگذارید 15 تا 20 دقیقه بماند. سپس با آب بشویید.

4. جوش شیرین: جوش شیرین دارای خواص ضد قارچی و ضد التهابی است که می‌تواند به تسکین خارش و سوزش کمک کند. می‌توانید جوش شیرین را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیر شود. خمیر را روی قسمت‌های آلوده بمالید و بگذارید 15 تا 20 دقیقه بماند. سپس با آب بشویید.

5. آرد ذرت: آرد ذرت می‌تواند به جذب رطوبت اضافی از پاها کمک کند و محیطی نامناسب برای رشد قارچ ایجاد کند. می‌توانید بعد از شستشو و خشک کردن پاها، آرد ذرت را روی آنها بپاشید.

بیشتر بخوانید: لنفادنیت مزانتریک چیست؟

پماد ضد قارچ پا برای ورزشکاران

انواع مختلفی از کرم های ضد قارچ پا برای ورزشکاران وجود دارد. برخی از محبوب ترین مارک ها عبارتند از:

• Lotrimin AF
• Tinactin
• Desenex
• Miconazole
• Clotrimazole

این کرم ها را می توان بدون نسخه در داروخانه ها خریداری کرد. از آنها معمولاً دو بار در روز به مدت دو تا چهار هفته استفاده می شوند.

بیشتر بخوانید: واکسن گارداسیل چیست؟