زمان مطالعه6 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
اگر از آن دسته دوندگانی هستید که در حین دویدن به سرعت نفس کم می‌آورید، تنها نیستید! این مشکل برای بسیاری از افراد، چه مبتدی و چه حرفه‌ای، پیش می‌آید.
خوشبختانه با تمرینات صحیح و تکنیک های تنفسی مناسب، می‌توانید ظرفیت ریه های خود را افزایش داده و دویدن لذت بخش تری را تجربه کنید.
بیشتر بخوانید: برای دریافت نمونه سوالات مربیگری فیتنس درجه 3 ، نمونه سوالات مربیگری بدنسازی درجه 3 کافی است کلیک نمایید.
کم آوردن نفس هنگام دویدن می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از عدم آمادگی جسمانی کافی تا تکنیک‌های نادرست تنفس. در ادامه به بررسی راهکارهای کلیدی برای بهبود وضعیت تنفسی شما در حین دویدن می‌پردازیم:
اکثر افراد به صورت ناخودآگاه با قفسه سینه نفس می‌کشند که باعث نفس‌های کوتاه و کم‌عمق می‌شود. در مقابل، تنفس دیافراگمی یا شکمی به شما اجازه می‌دهد تا ریه‌های خود را به طور کامل از هوا پر کنید و اکسیژن بیشتری جذب کنید.
یکی از بهترین راه‌ها برای تنفس کارآمدتر، هماهنگ کردن دم و بازدم با گام‌هایتان است. الگوهای مختلفی وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید:
نکته مهم: همیشه سعی کنید دم شما کمی طولانی‌تر از بازدم باشد تا اکسیژن کافی به بدن برسد.
در حالی که تنفس از بینی می‌تواند هوا را تصفیه و گرم کند، اما در سرعت‌های بالا ممکن است کافی نباشد. برای تامین اکسیژن بیشتر در حین دویدن، بهتر است هم از بینی و هم از دهان نفس بکشید. در سرعت‌های پایین‌تر، می‌توانید بیشتر روی تنفس بینی تمرکز کنید.
وضعیت نامناسب بدن می‌تواند ظرفیت ریه‌ها را کاهش دهد و تنفس را سخت‌تر کند.
تقویت عضلات تنفسی و افزایش ظرفیت ریه به طور کلی، به شما کمک می‌کند تا در حین دویدن کمتر نفس کم بیاورید.
بدن شما به زمان نیاز دارد تا با فشار دویدن سازگار شود. با یک برنامه تمرینی منظم و افزایش تدریجی شدت و مسافت، استقامت تنفسی شما به تدریج افزایش می‌یابد.
اگر به دنبال اطلاعات در مورد تمرین برای نفس کم نیاوردن در فوتبال و تمرین برای نفس کم نیاوردن در کشتی هستید ما به صورت کامل آن ها را توضیح داده ایم.
در اینجا به برخی از سوالات رایج درباره نفس کم نیاوردن در دویدن پاسخ های کوتاه می دهیم:
معمولاً به دلیل نیاز بیشتر بدن به اکسیژن و دفع دی‌اکسید کربن در حین فعالیت شدید است.
عدم آمادگی جسمانی، تکنیک نادرست تنفس و حتی عوامل محیطی (مثل رطوبت یا ارتفاع) می‌توانند از دلایل آن باشند.
در شروع یا افزایش شدت تمرین، تا حدی طبیعی است. اما اگر با درد قفسه سینه، سرگیجه، حالت تهوع شدید یا خس‌خس سینه همراه بود، باید به دکتر مراجعه کنید.
تنفس دیافراگمی (شکمی) و هماهنگ کردن آن با گام‌ها (مثلاً الگوی ۳-۲) بهترین روش‌ها هستند.
ترجیحاً ترکیبی از بینی و دهان بهتر است.
در شدت‌های پایین‌تر می‌توانید بیشتر از بینی استفاده کنید، اما در شدت‌های بالا نیاز به تنفس از دهان برای تامین اکسیژن کافی خواهید داشت.
بله، تمریناتی مانند تنفس با لب های غنچه شده، حبس نفس و تمرینات منظم هوازی (مثل دویدن، شنا یا دوچرخه سواری) به افزایش ظرفیت ریه‌ها کمک می‌کنند.
بله، تغذیه مناسب و هیدراته ماندن بدن (نوشیدن آب کافی) برای عملکرد بهینه سیستم تنفسی و جلوگیری از خستگی زودرس بسیار مهم است.
اگر تنگی نفس شما شدید و ناگهانی بود، یا با علائمی مانند درد شدید قفسه سینه، سرگیجه، غش، سرفه خونی یا خس‌خس سینه همراه شد، حتماً باید فورا به دکتر مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: برای دریافت برنامه ورزشی رایگان توسط فیت کمپ و اطلاعات بیشتر در مورد فیتنس و ورزش فرم دهی سينه بانوان کافی است کلیک نمایید.
با به کارگیری این راهکارها و تمرینات، به تدریج شاهد بهبود چشمگیر در استقامت تنفسی خود در حین دویدن خواهید بود.
به یاد داشته باشید که کلید موفقیت، استمرار و صبر است.
کلیه حقوق مادی و معنوی برای فیت کمپ محفوظ می باشد. طراحی سایت، امنیت سایت، اینترنت سئو
